6 maanden met een Lexus GS 450h
Ongeveer 6 maanden geleden heb ik een gebruikte GS 450h aangeschaft. Het betreft een Luxury Line uitvoering met een Mark Levinson audio installatie geimporteerd uit Frankrijk en geleverd als premium occasion door een nederlandse Lexus dealer. In details wijkt die mogelijk in geringe mate af van de nieuw in Nederland geimporteerde modellen.
Eerste indruk.
Mooi.....groot, goede materialen voor het interieur, asbakken bij beide achterdeuren en geen asbak voor....grrrr. Rijdend: groot, beetje onoverzichtelijk aan de voorkant, het duurt even voordat je de juiste stoelpositie hebt gevonden - maar al rijdend valt meteen op dat de combinatie van verbrandingsmotor, electromotor en e-CVT opmerkelijk goed werkt. Na een korte proefrit snel tot aankoop besloten - zonder uitgebreid onderzoek. Twee jaar garantie betekent toch dat er weinig aan mis zal zijn...
Na een paar tankbeurten de eerste verrassing: de auto verbruikt minder dan al mijn voorgaande auto's die grotendeels kleiner waren en vaak waren uitgerust met een conventionele automaat. De motoren daarin waren kleiner en betroffen viercilinders met carburateur, met indirecte inspuiting, indirecte inspuiting met turbo, een 6 clinder lijnmotor met carburateurs en als laatse een V6 met verstelbare kleptiming en indirekte benzine-inspuiting. De grootste motor was de laatste, 3 liter cilinderinhoud. Geen van die auto's waren in Duitsland of Japan ontworpen, de meeste waren gebeouwd in Frankrijk.
Rijervaringen
Na ongeveer 7000 km kan er een balans op worden gemaakt. Ging er iets kapot? Nee en ik heb ook niet de indruk dat dat in de toekomst snel zal gebeuren. Alles maakt een zeer gedegen indruk, zowel qua vormgeving, gebruikte materialen als uitvoering. Wel zijn er veel zaken waar je erg aan moet wennen. Afgezien dat de omgang met een hybride voor wat betreft starten en stoppen iets afwijkt van een conventionele auto is het vooral de ergonomie waar je aan moet wennen. De bediening van de cruise control, verlichting en ruitenwissers, het navigatiesysteem, de stoel- en spiegelinstelling - het is allemaal anders dan bij mijn voorgaande auto's die op dat gebied allemaal min of meer hetzelfde werkten. Kennelijk bestaat er een soort "japanse ergonomie" waarbij men andere keuze's maakt dan in Europa....Is dat erg? Nee, maar het is erg wennen. Inmiddels valt er prima mee te leven. Ik ben zelfs inmiddels fan geworden van de door "beroepsautotesters" zo vaak verguisde "muis". Op het moment dat je door hebt dat je de palm van je hand moet laten rusten op het daarvoor voorziene "kussentje" werkt het opmerkelijk goed.
Rijcomfort
Het rijcomfort is, zoals je bij een grote auto met grote wielbasis mag verwachten, prima verzorgt. De linkervoorstoel is uitstekend, de andere zijn nog nooit gebruikt. De auto is stil, zij het dat het geluid van de Bridgestone Turanza banden soms irriteert. Bij vervanging daarvan zal daar een ander mertk en type voor in de plaats komen. Bij een bepaalde windsnelheid en windrichting is er soms links voor een irritant windgeruis. Aan de ruit en de afdichtende rubbers etc is niets te zien, maar het stoort. Daar zal bij een eerste onderhoudsbeurt naar moeten worden gekeken, je krijgt soms de indruk dat de ruit een beetje van de afdichtrubbers wordt gezogen. Of het alleen links is of ook rechts weet ik niet, horen doe ik het achter het stuur zittend aan de linkerkant. Verder niets dan lof, het doet me denken aan het rijden in de vroegere Citroen DS 19 ("snoek") waarin mijn vader destijds reed. Qua comfort dan, niet vanwege prestaties, betrouwbaarheid of roestbestendigheid.
Motor en aandrijflijn
Als je zo als ik meer geinteresseerd bent in comfort dan in pure botte krachtsexplosies past maar een woord: nagenoeg perfect. Nagenoeg, het geluidsniveau bij accelereren waarbij de motor naar het maximale toerental gaat stoort een beetje, maar zodra je de in Nederland financieel nog behapbare rijsnelheid op de snelweg hebt bereikt (zeg 140 km/u) is de stilte weer indrukwekkend bij het dan uitzonderlijk lage motortoerental. Schakelen voel je soms, een kleine irritatie bij snelheden rond 70-75 km/u op de tweebaansweg. Verder niets dan lof. Rijden doe ik op tweebaanswegen doorgaans in de normale rijstand (de auto is dan wat "levendiger" dan in de "ECO" stand). Op de snelweg voldoet die ECO stand echter prima, tot nu toe heb ik geen behoefte gehad aan de "Sport" stand. Wel "flipper" ik sinds kort bij het nemen van rotondes, het iets verder terugschakelen dan de auto zelf bedenkt maakt het "met het gaspedaal sturen" in scherpe bochten wat gemakkelijker. Aanvankelijk vroeg ik me af waartoe die flippervoorziening nut zou hebben, maar het blijkt niet alleen nuttig bij het afdalen van een steile berghelling met een te zwaar beladen caravan.
De aanbevolen bandenspanning (2.4 bar) is duidelijk afgestemd op comfortoptimering. Het voelt een beetje "sponzig" aan. Na wat experimenteren bevalt me 2,5 beter, de stuurprecisie neemt duidelijk toe. Hoger draagt niet bij tot verdere verbetering, en je loopt natuurlijk bij lichte belading het gevaar dat het contactvlak met de weg enigszins bol gaat staan.
Interieurvoorzieningen
Veel knoppen, op verschillende plaatsen. Dat zou mogelijk strakker kunnen. Uiteindelijk went het natuurlijk en dan werkt het ook goed. De kwaliteit van schakelaars en andere bedieningsorganen voel je vanaf het eerste moment - alles werkt en zal dat waarschijnlijk zeer lang blijven doen. Het interieur is gelukkig niet allemaal "duits zwart". Dat mag dan "stoer" lijken, maar ik hou niet van zo'n "duits kwaliteitsinterieur". Goed behoeft niet tegelijk lelijk te zijn. Nieuw voor mij was de stoelventilatie. Toen ik de auto net had vroeg ik mij het nut van een dergelijke voorziening af. Inmiddels, na een zomer met temperauren af en toe boven 35 graden, is het me duidelijk geworden. Minder enthoesiast ben ik over de airconditioning. Ik was gewend aan een auto met "climate control" die zonder irritante koude luchtstroom de ingestelde temperatuur handhaafde met een zacht zuchtje wind. Bij de GS blijkt de voorziening nogal voelbaar, het is me nog niet gelukt de uitstroomopeningen zodanig te richten dat de ingestelde temperatuur zonder koude tocht wordt gehandhaafd. Dat kan iets te maken hebben met de plaats van de temperatuursensor - uiteindelijk zit dat ding op een plaats waar je niet zit en waar het als gevolg van de binnenkomende zonnestraling mogelijk warmer is dan op de plaats waar je lijf zich bevind.
De Mark Levinson audioinstallatie valt aanvankelijk niet op - en dus een beetje tegen. "Is dat nu alles?" was mijn eerste gedachte. Het klinkt aanvankelijk niet echt spectaculair, het is duidelijk geen "boomcar" waar allerlei puntlassen de neiging hebben los te trillen. Totdat je er wat langer mee rijdt en ontdekt dat je allerlei zaken hoort die in de meeste auto's verborgen blijven omdat ze "verzuipen in de herrie". Denk bijvoorbeeld aan een jazzsaxofonist waarbij je het "kwijlen" bij het blazen bijna kunt horen, of aan een symphonieorkest waarbij je opeens de triangel op de correcte plaats hoort tingelen samen met de gestreken bassen vooraan. Het duurt even voor je beseft waar de kracht van de installatie in zit - een detailrijkdom die je niet vaak tegen komt. Overigens niet alleen bij de door mij veel beluisterde jazz of klassieke muziek, maar ook bij popmuziek uit de tachtiger jaren. Het gaat allemaal zonder inspanning en vervorming, en desgewenst, op volumes die het asociale benaderen. Misschien dat jongeren die verzot zijn op moderne populaire muziek het allemaal te onderkoeld vinden, maar die rijden waarschijnlijk zelden in dit type auto.
Brandstofverbruik
Een van de meest opvallende zaken is het, gegeven de autoafmetingen en het gewicht, bepaald bescheiden brandstofverbruik. Uiteraard is dat sterk afhankelijk van rijstijl en rijsnelheid, maar zoals opgemerkt: het is de zuinigste auto die ik de afgelopen 50 jaar heb gereden. Over ongeveer 6000 km bedraagt het gemiddelde verbruik 7,2 liter per 100 km (gemeten door alle liters te delen op het aantal afgelegde km, de auto geeft zelf een iets lagere waarde aan). Dat verbruik is het gevolg van "beschaafd" rijden door bij grote verkeersdrukte met de stroom mee te dobberen. De snelheid bedraagt in woongebieden, de bebeouwde kom en op tweebaanswegen tot ongeveer 10 km te snel, op snelwegen tot circa 140 km/u. Plankgas accelereren komt daarbij weinig voor, anders dan bij invoegen. Vlot maar beschaafd dus, als je vaak het beschikbare vermogen aanspreekt zal het verbruik uiteraard aanzienlijk hoger uit kunnen vallen. Bij mijn laatste 3 liter automaat kwam ik met dezelfde aanpak eigenlijk nooit onder 10 km/100 liter. Dat had waarschijnlijk alles te maken met het feit dat de daar voorziene overbruggingskoppeling in de bebouwde kom geen effect had waardoor de koppelomvormer met de onvermijdelijke slip het verbruik sterk opjoeg. Bij een CVT-hybride heb je dat effect uiteraard niet en kun je in de bebouwde kom hele afstanden electrisch afleggen. Daarnaast is het motortoerental bij de GS bij constante snelheid tot 140 km/u op de snelweg ook erg laag, hetgeen ook het verbruik drukt.
Zou je er weer een aanschaffen?
Op mijn leeftijd en het aantal km dat ik per jaar rijd is dat niet meer zo actueel. Maar ik sluit het niet uit. De laatste uitvoering van de GS 450h heeft een aantal voorzieningen die mijn uitvoering uit 2013 nog niet heeft. Daar kan ik best zonder, maar ik sluit niet uit dat ik na een aantal jaren op zoek zal gaan naar een van de laatst verkochte exemplaren. Een ES lijkt me niet echt een aantrekkelijk alternatief.
Ongeveer 6 maanden geleden heb ik een gebruikte GS 450h aangeschaft. Het betreft een Luxury Line uitvoering met een Mark Levinson audio installatie geimporteerd uit Frankrijk en geleverd als premium occasion door een nederlandse Lexus dealer. In details wijkt die mogelijk in geringe mate af van de nieuw in Nederland geimporteerde modellen.
Eerste indruk.
Mooi.....groot, goede materialen voor het interieur, asbakken bij beide achterdeuren en geen asbak voor....grrrr. Rijdend: groot, beetje onoverzichtelijk aan de voorkant, het duurt even voordat je de juiste stoelpositie hebt gevonden - maar al rijdend valt meteen op dat de combinatie van verbrandingsmotor, electromotor en e-CVT opmerkelijk goed werkt. Na een korte proefrit snel tot aankoop besloten - zonder uitgebreid onderzoek. Twee jaar garantie betekent toch dat er weinig aan mis zal zijn...
Na een paar tankbeurten de eerste verrassing: de auto verbruikt minder dan al mijn voorgaande auto's die grotendeels kleiner waren en vaak waren uitgerust met een conventionele automaat. De motoren daarin waren kleiner en betroffen viercilinders met carburateur, met indirecte inspuiting, indirecte inspuiting met turbo, een 6 clinder lijnmotor met carburateurs en als laatse een V6 met verstelbare kleptiming en indirekte benzine-inspuiting. De grootste motor was de laatste, 3 liter cilinderinhoud. Geen van die auto's waren in Duitsland of Japan ontworpen, de meeste waren gebeouwd in Frankrijk.
Rijervaringen
Na ongeveer 7000 km kan er een balans op worden gemaakt. Ging er iets kapot? Nee en ik heb ook niet de indruk dat dat in de toekomst snel zal gebeuren. Alles maakt een zeer gedegen indruk, zowel qua vormgeving, gebruikte materialen als uitvoering. Wel zijn er veel zaken waar je erg aan moet wennen. Afgezien dat de omgang met een hybride voor wat betreft starten en stoppen iets afwijkt van een conventionele auto is het vooral de ergonomie waar je aan moet wennen. De bediening van de cruise control, verlichting en ruitenwissers, het navigatiesysteem, de stoel- en spiegelinstelling - het is allemaal anders dan bij mijn voorgaande auto's die op dat gebied allemaal min of meer hetzelfde werkten. Kennelijk bestaat er een soort "japanse ergonomie" waarbij men andere keuze's maakt dan in Europa....Is dat erg? Nee, maar het is erg wennen. Inmiddels valt er prima mee te leven. Ik ben zelfs inmiddels fan geworden van de door "beroepsautotesters" zo vaak verguisde "muis". Op het moment dat je door hebt dat je de palm van je hand moet laten rusten op het daarvoor voorziene "kussentje" werkt het opmerkelijk goed.
Rijcomfort
Het rijcomfort is, zoals je bij een grote auto met grote wielbasis mag verwachten, prima verzorgt. De linkervoorstoel is uitstekend, de andere zijn nog nooit gebruikt. De auto is stil, zij het dat het geluid van de Bridgestone Turanza banden soms irriteert. Bij vervanging daarvan zal daar een ander mertk en type voor in de plaats komen. Bij een bepaalde windsnelheid en windrichting is er soms links voor een irritant windgeruis. Aan de ruit en de afdichtende rubbers etc is niets te zien, maar het stoort. Daar zal bij een eerste onderhoudsbeurt naar moeten worden gekeken, je krijgt soms de indruk dat de ruit een beetje van de afdichtrubbers wordt gezogen. Of het alleen links is of ook rechts weet ik niet, horen doe ik het achter het stuur zittend aan de linkerkant. Verder niets dan lof, het doet me denken aan het rijden in de vroegere Citroen DS 19 ("snoek") waarin mijn vader destijds reed. Qua comfort dan, niet vanwege prestaties, betrouwbaarheid of roestbestendigheid.
Motor en aandrijflijn
Als je zo als ik meer geinteresseerd bent in comfort dan in pure botte krachtsexplosies past maar een woord: nagenoeg perfect. Nagenoeg, het geluidsniveau bij accelereren waarbij de motor naar het maximale toerental gaat stoort een beetje, maar zodra je de in Nederland financieel nog behapbare rijsnelheid op de snelweg hebt bereikt (zeg 140 km/u) is de stilte weer indrukwekkend bij het dan uitzonderlijk lage motortoerental. Schakelen voel je soms, een kleine irritatie bij snelheden rond 70-75 km/u op de tweebaansweg. Verder niets dan lof. Rijden doe ik op tweebaanswegen doorgaans in de normale rijstand (de auto is dan wat "levendiger" dan in de "ECO" stand). Op de snelweg voldoet die ECO stand echter prima, tot nu toe heb ik geen behoefte gehad aan de "Sport" stand. Wel "flipper" ik sinds kort bij het nemen van rotondes, het iets verder terugschakelen dan de auto zelf bedenkt maakt het "met het gaspedaal sturen" in scherpe bochten wat gemakkelijker. Aanvankelijk vroeg ik me af waartoe die flippervoorziening nut zou hebben, maar het blijkt niet alleen nuttig bij het afdalen van een steile berghelling met een te zwaar beladen caravan.
De aanbevolen bandenspanning (2.4 bar) is duidelijk afgestemd op comfortoptimering. Het voelt een beetje "sponzig" aan. Na wat experimenteren bevalt me 2,5 beter, de stuurprecisie neemt duidelijk toe. Hoger draagt niet bij tot verdere verbetering, en je loopt natuurlijk bij lichte belading het gevaar dat het contactvlak met de weg enigszins bol gaat staan.
Interieurvoorzieningen
Veel knoppen, op verschillende plaatsen. Dat zou mogelijk strakker kunnen. Uiteindelijk went het natuurlijk en dan werkt het ook goed. De kwaliteit van schakelaars en andere bedieningsorganen voel je vanaf het eerste moment - alles werkt en zal dat waarschijnlijk zeer lang blijven doen. Het interieur is gelukkig niet allemaal "duits zwart". Dat mag dan "stoer" lijken, maar ik hou niet van zo'n "duits kwaliteitsinterieur". Goed behoeft niet tegelijk lelijk te zijn. Nieuw voor mij was de stoelventilatie. Toen ik de auto net had vroeg ik mij het nut van een dergelijke voorziening af. Inmiddels, na een zomer met temperauren af en toe boven 35 graden, is het me duidelijk geworden. Minder enthoesiast ben ik over de airconditioning. Ik was gewend aan een auto met "climate control" die zonder irritante koude luchtstroom de ingestelde temperatuur handhaafde met een zacht zuchtje wind. Bij de GS blijkt de voorziening nogal voelbaar, het is me nog niet gelukt de uitstroomopeningen zodanig te richten dat de ingestelde temperatuur zonder koude tocht wordt gehandhaafd. Dat kan iets te maken hebben met de plaats van de temperatuursensor - uiteindelijk zit dat ding op een plaats waar je niet zit en waar het als gevolg van de binnenkomende zonnestraling mogelijk warmer is dan op de plaats waar je lijf zich bevind.
De Mark Levinson audioinstallatie valt aanvankelijk niet op - en dus een beetje tegen. "Is dat nu alles?" was mijn eerste gedachte. Het klinkt aanvankelijk niet echt spectaculair, het is duidelijk geen "boomcar" waar allerlei puntlassen de neiging hebben los te trillen. Totdat je er wat langer mee rijdt en ontdekt dat je allerlei zaken hoort die in de meeste auto's verborgen blijven omdat ze "verzuipen in de herrie". Denk bijvoorbeeld aan een jazzsaxofonist waarbij je het "kwijlen" bij het blazen bijna kunt horen, of aan een symphonieorkest waarbij je opeens de triangel op de correcte plaats hoort tingelen samen met de gestreken bassen vooraan. Het duurt even voor je beseft waar de kracht van de installatie in zit - een detailrijkdom die je niet vaak tegen komt. Overigens niet alleen bij de door mij veel beluisterde jazz of klassieke muziek, maar ook bij popmuziek uit de tachtiger jaren. Het gaat allemaal zonder inspanning en vervorming, en desgewenst, op volumes die het asociale benaderen. Misschien dat jongeren die verzot zijn op moderne populaire muziek het allemaal te onderkoeld vinden, maar die rijden waarschijnlijk zelden in dit type auto.
Brandstofverbruik
Een van de meest opvallende zaken is het, gegeven de autoafmetingen en het gewicht, bepaald bescheiden brandstofverbruik. Uiteraard is dat sterk afhankelijk van rijstijl en rijsnelheid, maar zoals opgemerkt: het is de zuinigste auto die ik de afgelopen 50 jaar heb gereden. Over ongeveer 6000 km bedraagt het gemiddelde verbruik 7,2 liter per 100 km (gemeten door alle liters te delen op het aantal afgelegde km, de auto geeft zelf een iets lagere waarde aan). Dat verbruik is het gevolg van "beschaafd" rijden door bij grote verkeersdrukte met de stroom mee te dobberen. De snelheid bedraagt in woongebieden, de bebeouwde kom en op tweebaanswegen tot ongeveer 10 km te snel, op snelwegen tot circa 140 km/u. Plankgas accelereren komt daarbij weinig voor, anders dan bij invoegen. Vlot maar beschaafd dus, als je vaak het beschikbare vermogen aanspreekt zal het verbruik uiteraard aanzienlijk hoger uit kunnen vallen. Bij mijn laatste 3 liter automaat kwam ik met dezelfde aanpak eigenlijk nooit onder 10 km/100 liter. Dat had waarschijnlijk alles te maken met het feit dat de daar voorziene overbruggingskoppeling in de bebouwde kom geen effect had waardoor de koppelomvormer met de onvermijdelijke slip het verbruik sterk opjoeg. Bij een CVT-hybride heb je dat effect uiteraard niet en kun je in de bebouwde kom hele afstanden electrisch afleggen. Daarnaast is het motortoerental bij de GS bij constante snelheid tot 140 km/u op de snelweg ook erg laag, hetgeen ook het verbruik drukt.
Zou je er weer een aanschaffen?
Op mijn leeftijd en het aantal km dat ik per jaar rijd is dat niet meer zo actueel. Maar ik sluit het niet uit. De laatste uitvoering van de GS 450h heeft een aantal voorzieningen die mijn uitvoering uit 2013 nog niet heeft. Daar kan ik best zonder, maar ik sluit niet uit dat ik na een aantal jaren op zoek zal gaan naar een van de laatst verkochte exemplaren. Een ES lijkt me niet echt een aantrekkelijk alternatief.