Zou het niet alleen een visueel/technisch verhaal zijn,
lees onderstaande maar.
Iridium is in 1803 (gelijktijdig met osmium) ontdekt door de Engelse chemicus Smithson Tennant, toen het als residu achterbleef na het oplossen van platina erts in koningswater. Tennant gaf het deze naam omdat er vele kleuren zichtbaar waren: Iris is de godin van de regenboog, Iridis betekent in het Latijn van Iris.
De meteoriet die zo'n 65 miljoen jaar geleden in Mexico insloeg en zo de Krijt-Paleogeen-massa-extinctie veroorzaakte, bevatte een hoge concentratie iridium. Restanten daarvan worden aangetroffen als een dun laagje in het sediment afgezet in die periode. Dit noemt men de iridiumanomalie.
Iridium wordt voornamelijk gebruikt in legeringen waar de hardheid van het materiaal belangrijk is. Andere toepassingen zijn:
Smeltkroezen en andere apparaten die tegen hoge temperaturen bestand moeten zijn.
Elektrische contacten zoals Pt/Ir-bougies
De punten van vulpennen en kompasnaalden.
Vroeger werden bepaalde iridiumlegeringen soms gebruikt voor wapens en om porselein (zwart) te kleuren.
Iridium is lastig te bewerken omdat het zeer hard en breekbaar is. Het is een zilverwit metaal met een lichte gele glans. Van alle metalen is iridium het best bestand tegen corrosie door zuren (zelfs tegen koningswater). Met
sommige gesmolten natrium-zouten zoals NaCl (keukenzout) en NaCN reageert iridium echter wel.
Het lijkt mij dat de velgen juist NIET tegen zout kunnen, wegenzout om te strooien is ook gewoon natriumchloride oftwel keukenzout,...............