Moet ik me zorgen gaan maken?

Tsja, ik ben bouwjaar 1982 en geen idee hoe ik 28 maar later zal zijn. Vanaf mid 20 nemen verouderen we en hebben we meer onderhoud nodig. Sommige mensen hebben meer ouderdomsverschijnselen dan anderen. Ik denk dat we hier toch zelf een verantwoording moeten nemen. De medische keuring is niet zaligmakend, men kan er op een goede dag doorheen komen en is dan weer vijf jaar er vanaf. En in die vijf jaar kan een hoop gebeuren.

Ik zou je niet te druk maken. De tekenen dat je misschien niet meer moet rijden zijn denk ik wel ok. Ze zijn iig herkenbaar.
  • Mysterieuze schades
  • Mensen die liever 20km lopen dan met jou meerijden
  • Heel veel mensen die je groeten met groot licht, handgebaren en toeteren
  • Passagiers die plots gelovig zijn of worden
  • De weg niet meer weten of verkeerde afslagen nemen frequent
  • Niet meer goed kunnen zien
Ik vind het zelf lastig als omgeving om het onderwerp op te brengen. Hoe vertel je je ouders dat ze beter niet meer kunnen rijden, dat is een stuk vrijheid wat weg is zonder auto. Wat ik wel zie is dat oudere mensen rekening houden met evt beperkingen die ze hebben.

Overigens zijn het niet alleen ouderen die misschien medisch ongeschikt zijn. Ook mensen voor de pensioen gerechtigde leeftijd zijn soms ongeschikt en rijden toch. Vaak gaat het goed, soms gaat het helaas mis. Ook hier vind ik dat er eigen verantwoordelijkheid moet zijn. Helaas is het vaak zo dat we niet de discipline hebben om onszelf beperkingen op te leggen. Alles voorschrijven is ook ondoenlijk, en er zijn veel grijze gebieden.
 
Als je als 80 plusser met cognitive decline, reduced vision and mental instability een continent kan regeren, mogen wij toch zeker wel doorrijden in ons autootje?
Ik denk dat het eenvoudiger is om een continent te regeren en vrede in Ukraine te brengen, dan in de spits door hartje Den Haag te navigeren 🙃.
 
  • Leuk
Waarderingen: levensnevel
De verschillen zijn er in Nederland weer, en die zijn onverkoopbaar wat mij betreft.

Zodra je fysiek chronisch iets mankeert wordt het je zó moeilijk gemaakt om te blijven rijden, terwijl mensen die op een normale manier verouderen en daarmee de genoemde problemen krijgen en ongemerkt incapabel worden om te rijden gewoon door kunnen blijven gaan, met alle gevolgen van dien.

Ik spreek niet voor mezelf, maar ik heb wel een spierziekte en ben derhalve ook "actief" op een forum van de Vereniging Spierziekten Nederland en daar lees ik met regelmaat de meest schrijnende dingen die je je voor kunt stellen. Dat ik me afvraag waar ze het in godesnaam vandaan halen om mensen die prima in staat zijn om te rijden met een strak gezicht het rijbewijs afpakken en daarmee nog verder isoleren dan al gebeurt door de aandoening die ze hebben. Terwijl ik ouderen op de weg zie die compleet vegeterend achter het stuur zitten en écht niet meer de weg op zouden moeten mogen......🙈

Klopt niet en ik hoop dat ik ervan verschoond mag blijven.......
 
Bouwjaar 1948 hier. Ik denk dat de zorgen uit het artikel wel terecht zijn, al zal de situatie in de VS wel verschillen. Het is duidelijk dat sommige mensen de rijvaardigheid op basis van hun rijgedrag zou moeten worden ontzegd. Gelukkig kennen we in Nederland de verplichte keuring wanneer je als 70-plusser je rijbewijs wilt verlengen. Op zich is dat slechts een beperkte test, maar het heeft wel zin. In Belgie is die keuring er niet (als je in een personenauto rijdt) en ik zie dagelijks bij mij in het dorp de gevolgen daarvan. Veel aanrijdingkjes op de parking van de supermarkt (lantaarnpalen, vuilnisbakken etc).

Ouderdom komt nu eenmaal met gebreken en afhankelijk van je toestand kan dan het moment komen dat je beter niet meer zelf kunt rijden. Afhankelijk van je geestelijke en fysieke vermogens zal dat bij de een eerder het geval zijn. Ik ken 50 plussers waar ik niet graag bij in de auto stap maar ook leeftijdsgenoten en ouderen dan ik zelf waar ik daar geen enkel probleem mee heb.

Om je vaardigheden op peil te houden of de achteruitgang te vertragen, is het nodig die vaardigheden te gebruiken. Toen ik vroeger werkte reed ik doorgaans 50.000 km per jaar. Dat koste eigenlijk volstrekt geen inspanning. Toen ik 7 jaar geleden mijn GS aanschafte, merkte ik dat ik daar steeds meer moeite mee had. Na wat nadenken kwam ik tot de conclusie dat het veel geringere aantal km dat ik per jaar reed daarbij een rol speelde. Ik ben toen bewust regelmatig een rondje gaan rijden langs allerlei dorpen en gehuchten en na verloop van tijd bleek geconcentreerd autorijden een stuk minder inspannend. Regelmatig oefenen kan je mogelijk langer in rijvaardige staat houden.

Bij mijn vroegere werkgever werd iedereen die voor zijn werk regelmatig per auto op pad was, eens in de twee jaar naar een rijvaardigheidscursus gestuurd. Die cursus (een dag) bestond uit een korte uitleg over recent aangepaste verkeersregels, de rest van de morgen uit oefenen op een zeer glad wegdek en de middag was er een rit waarbij vooral aandacht was voor rijden op de openbare weg (kijk- anticipeer- en remgedrag, rijden met verschillende snelheden) en het optimaal instellen van stoel, stuur en spiegels. Allemaal zeer nuttig en ook vaak zeer nuttig. Je kunt natuurlijk niet iedereen naar zo'n cursus sturen, maar je zou als rijschool eens moeten overwegen om een soort herhalingscursus aan te bieden voor mensen die weliswaar een rijbewijs hebben maar toch zich afvragen of ze nog wel helemaal "bij de tijd" zijn.
 
Ik zou het een prima idee vinden om iedereen elke, zeg, 5 jaar een soort opfriscursusje te geven. Even laten zien dat je het nog kan en even de nieuwe regels tot je nemen.
Die cursus betaald men zelf (ja ik hoor het geklaag daarover nu al). Geen gruwelijke bedragen maar wel iets.

Want eigenlijk is het van den zotte dat je 1× hebt moeten laten zien dat je iets kan en daarna gewoon nooit meer. Op m'n werk heb ik ook certificaten gehaald die ik elk jaar moet vernieuwen dmv een simpele test.

Voldoet men niet aan de eisen dan raak je je rijbewijs niet kwijt maar gaat wel je verzekeringspremie omhoog. Eventueel krijg je een aantekening bij het CBR en mag je na een x aantal aantekeningen opnieuw rijlessen gaan nemen.

Doet men het prima dan niks aan de hand en gaat je premie niet omhoog.
 
Maak je geen illusies met bijscholingen en keuringen.

In mijn vak worden we om de paar jaar zowel medisch als psychologisch (psychotechnisch en op persoonlijkheid) gekeurd. Jaarlijkse bijscholingen op meerdere punten. Maar ook daar komen mensen doorheen, maar blijken het in de praktijk tóch niet neer te kunnen zetten. Dit soort gevallen vallen doorgaans door de mand, tijdens de opleiding en daarna, tijdens beoordelingen, door management.
Deze eisen liggen vele malen hoger dan de keuringen voor het rijbewijs B en zelfs nog hoger dan de keuringen voor rijbewijs C/D. Zelf heb ik het D-rijbewijs ook nog eens behaald, houd ik bij. Ook een periodieke medische keuring. Dit is even een bloeddrukmeter om je arm, in een potje plassen en een paar figuurtjes oplezen. Het is niet waterdicht. Dat ga je het ook niet krijgen, met de huidige inrichting. Maar zoals je ziet, maak de keuringen strenger en zelfs dan kun je volgens de richtlijnen scoren. Maar in de praktijk niet.

Wat in mijn ogen veel beter is, is de medische keuring aanvullen met een rijtest vanuit het CBR voor mensen die 75+ zijn en die een medische aandoening hebben. Daarnaast moeten bepaalde zaken goed tegen het licht gehouden worden. Veelal lichte aandoeningen, worden even hard 'bestraft', als iemand met een stevig medisch dossier. Zelfreflectie werkt vaak niet, mensen willen de vrijheid niet loslaten. Naasten zouden daar (hoe moeilijk ook) strenger in moeten worden. Uiteindelijk bescherm je je vader/moeder/tante of wat ook, ook tegen zichzelf.
 
@Romke & @quattrootje
Ik heb in m’n kilometervreter jaren iets soortgelijks gedaan.
Rijschool gebeld en een ochtend of middag op pad met een rijinstructeur.
Opdracht in eigen auto: rij maar via X, Y & Z naar W (rit van pakweg 7 kwartier)
A) Gedurende de heenweg ‘ praatje pot ‘ en geen opmerkingen over rijstijl & zo
B)Tussenstop van zeg 30 minuten met een ‘ debriefing’: wat ging goed; wat was op het randje en wat kon eigenlijk echt niet.
C) Terugweg (kortste route) met opmerkingen in de trend van ‘zie je nu wel’ en raadgevingen.

Reden dat ik dat deed was dat je, wanneer je jaarlijks 30K tot 50K kilometers op de snelweg bivakkeert, er voor de medeweggebruiker onbewust mega irritante gewoontes in je rijgedrag insluipen.

Die spiegel heeft me veel gebracht.
Dat allemaal getikt hebbende: denk dat ik als Pensionado maar weer eens een Rijschool, nu in het Weerterland, ga bellen om te vragen of ze een dergelijk activiteit in hun cursussaanbod hebben. Of er aan kunnen toevoegen natuurlijk
 
Ik dacht dat autorijden meer als een computergame was … 🤔
En dat je onder in het balkje nog 6 of 7 levens hebt staan.

Zo wordt er meer en meer gereden, aanvallend, iedere meter claimend.
Dat maakt ouderen welke in een andere wereld auto hebben leren rijden en de consequenties kennen, ook wat onzekerder (ook de gewezen kilometervreters).
 
  • Leuk
Waarderingen: levensnevel
En helaas zijn het toch meestal jongeren waarvan je , na het weekend , de foto’s ziet in de krant dat ze ergens de bocht uitgevlogen zijn en hun auto om een boom gekruld is.
Dat is inderdaad een grote groep. En het heeft mogelijk iets te maken met jeugdige overmoed. Maar enige aanvullende rijopleiding zou wel kunnen helpen. Een van de opvallende dingen die tijdens dat soort opleidingen frequent onder je aandacht worden gebracht is: "blijf kijken in de richting waar je heen wilt". Daarmee kun je veel ernstige ongelukken mogelijk voorkomen.

Vaak zie je na kettingbotsingen remsporen op de weg waaruit blijkt dat een bestuurder op de rechter rijstrook van een snelweg vol achter in een vrachtwagen is gereden. Die remsporen zijn vaak zo lang dat er nog alle ruimte was om verder naar rechts de vluchtstrook op te sturen.....

Iets soortgelijks zie je op een tweebaansweg met bomen aan weerszijden. Die bomen staan zo ver uit elkaar dat je er prima tussendoor kunt om de berm of desnoods de sloot in te duiken. Toch slagen de meeste chauffeurs er prima in om juist een solide boom te raken met alle trieste gevolgen.

Doordat veel chauffeurs blijven kijken naar opstakels die de weg versperren (als een konijn dat naar de koplampen staart) rijden ze, als de beschikbare remweg onvoldoende is, tegen het opstakel. Dat valt af te leren door te oefenen. Het voortdurend paraat hebben van een antwoord op de vraag "waar kan ik heen als de weg voor me is geblokkeerd" kan je veel ellende besparen. Het heeft mij toch zeker een aantal keren voor ernstig letsel behoed. En ja, natuurlijk, had ik daaraan voorafgaand, iets te weinig afstand tot het opdoemende obstakel - maar (van wege de aanvullende rijopleiding) nog wel voldoende ruimte om er langsheen te sturen.

Ik weet niet of dat soort zaken tijdens een normale voorbereiding op een rijexamen al aan de orde komt. Wellicht dat het beter is daarmee te wachten tot iemand inmiddels zo veel rijervaring heeft dat het bedienen van de auto blindelings kan gebeuren, zodat er tijd is voor het aanleren van aanvullende zaken die de verkeersveiligheid verbeteren.

Natuurlijk vinden veel mensen dat ze een dergelijke aanvullende rijopleiding volstrekt niet nodig hebben. Mijn eigen ervaring en die van veel collega's die verplicht die opleiding volgden, was dat het zeer welbestede tijd was waar je echt iets van opstak. En je ging er zeker niet langzamer van rijden :cool:
 
  • Leuk
Waarderingen: robtp09 en quattrootje
De factor die zeker niet vergeten moet worden zijn de generaties die hun blik maar moeilijk van de sociale media af kunnen houden tijdens het rijden.
Daar heeft de oudere generatie ( in ieder geval voor mijzelf sprekend) weer minder moeite mee.
 
De oplossing weet ik niet maar de willekeur is enorm.

Als gen X met een blanco schadeverleden zie ik mezelf toch niet als de beste chauffeusse. Vooral in het donker word ik steeds minder zeker en ik vind sindsdien de "stumperhulpjes" erg prettig. Een keuring of een rijtest overdag ga je dat echter niet bij merken.

Binnenkort wil ik samen met mijn moeder ('51) een auto huren en dan moet er voor haar bij sommige verhuurders een 75+ boete (verzekering) betaald worden. Zij rijdt echt prima.

Een vriend van me is met psychische problemen en medicatie waar je niet mee mag rijden in slaap gevallen op de snelweg en is tegen een boom tot stilstand gekomen. Gelukkig goed afgekomen (de auto niet) maar na de opgelegde CBR keuring mocht hij gewoon weer de weg op. Hoe dan?? Nodeloos te zeggen dat ik niet bij diegene instap.

Mijn oma werd als 75+er ook steeds goedgekeurd. Prima ogentest. Alleen ze staarde slechts recht voor zich op de weg en merkte niets wat er van opzij gebeurde. Gelukkig stond zij wel open voor ons advies en zo kwam ik toen aan mijn eerste autootje...

Regelmatige keuringen vist een deel van de slechte rijders er uit maar niet iedereen. Het CBR heeft nu al achterstanden. De gezondheidsverklaring is een wassen neus. De keuring die mijn zoon moest na een "ja" stelde niks voor maar kostte wel 200 euro. Ik heb echt geen idee hoe je wel een goed systeem zou moeten ontwerpen. Meer blauw op straat misschien die mensen er op daadwerkelijk rijgedrag uitpikken.