Ik vraag me af of dat waar is. De brandstofmeting wordt bepaald door de verbruikte hoeveelheid benzine te registreren, Het nauwkeurig meten van een kleine hoeveelheid doorstromende vloeistof is tamelijk moeilijk en het zal dus geen precisiemeting zijn. Daarnaast wordt het aantal afgelegde km geregistreerd, waarschijnlijk door het aantal omwentelingen van een of andere band te registreren, ook met een meetnauwkeurigheid die bepaald niet perfect is. Het aantal bandomwentelingen is ook de basis voor de snelheidsmeter. Die mag officieel iets te veel aanwijzen, maar niet te laag. Bij mijn eigen auto heb ik het idee dat de snelheidsmeter een km of 5 te veel aangeeft. De GPS meting voor de navigatie is betrekkelijk nauwkeurig - al is voor civiele toepassingen de precisie lager dan voor militaire doeleinden. Als je de GPS informatie zou koppelen aan de snelheidsmeter zou het systeem nauwkeuriger kunnen worden qua snelheidsaanduiding, maar het meten van de hoeveelheid doorgestroomde vloeistof is het zwakke punt van het systeem. Bij mijn eigen auto (GS 450h) merk ik dat het brandstofverbruik doorgaans 0,1 tot 0,3 liter/100 km hoger uitvalt als ik het aantal getankte liters en de afgelegde afstand in km op elkaar deel in vergelijking met wat de auto aangeeft. Professionele autotests worden doorgaans uitgevoerd met een geijkte doorstroommeter met een nauwkeurigheid van +/-2% en een zogenaamd vijfde wiel waarmee met ongeveer dezelfde nauwkeurigheid de afgelegde afstand wordt gemeten. Het eindresultaat kan dus daarbij tot ongeveer 4% afwijken als alles "de verkeerde kant opvalt". Bij auto's zou je het systeem mogelijk wel kunnen verbeteren. De electronica van het inspuitsysteem is zeer nauwkeurig en de informatie daarvan zou je kunnen gebruiken om het gebruikte volume te bepalen. Dat, samen met de eveneens beschikbare GPS info, zou een aanzienlijk betere nauwkeurigheid moeten opleveren. Een dergelijke aanpak zal waarschijnlijk te duur zijn voor een consumentartikel als een auto.